Južno od Smirne, u južnoj egejskoj oblasti, Selčuk (Selçuk) se devedestih godina transformisao u važnu turističku destinaciju pre svega zahvaljujući ostacima starog grada Efesa koji se nalaze nekoliko kilometara od grada. Drevni grad Efes je jedan od najbolje sačuvanih antičkih gradova istočnog Mediterana u kojem se nalze odlični primeri rimske arhitekture.

U Selčuku su sačuvani mnogi istorijski ostaci iz perioda ranog hrišćanstva, uključujući i kuću za koju se veruje da je u njoj boravila Devica Marija i brdo Ajasoluk na kojem je Sveti Jovan napisao svoje jevanđelje. U Selčuku postoji veliki broj hotela i motela, restorana i prodavnica, što čini ovaj grad odličnim izborom za one koji žele da posete njegovu okolinu. Grad je pun turista u vreme poznatog godišnjeg festivala borbe kamila koji se održava svakog februara u Efesu.

Istorija
Prema pronađim antičkim natpisima, Efes je bio naseljen još oko 3000 godina pre nove ere, približno u isto vreme kad i Smirna, a pronađeni su ostaci jonske, rimske, vizantijske, seldžučke i osmanske civilzacije koji su i danas vidljivi. Drevni Efes bio je centar trgovine, pre svega zbog svog polažaja u blizini obale. Efes je bio poznat i po kultu Sibele, anadolijske boginje plodnosti, koju je kasnije zamenila Artemida, devičanska boginja u čiju čast je izgrađen velelepni hram.

Hram je uništila vojska Aleksandra Makedonskog 356. godine pre nove ere. Aleksandar je 334. godine pre nove ere ponudio novac za obnovu grada, ali pod uslovom da grad bude posvećen njemu. Narod Efesa je to odbio, a obnova grada bila je veliki uspeh.

Kada su Rimljani učinili Efes glavnim gradom jedne od svojih provincija, grad je postao veliki trgovački centar od velikog ekonomskog i političkog značaja, sa populacijom od oko 250.000. U gradu je nastala i značajna hrišćanska zajednica, a grad je posetio i sv. Jovan Evanđelista u 1. veku, a zatim sv. Pavle koji je u gradu boravio između 51. i 53. godine pre nove ere i tu napisao neke od svojih poslanica. U Efesu su održana i dva ekumenska sabora.

Međutim, moć rimskog Efesa je počela da opada, pre svega zbog problema sa lukom, koja je bila centar trgovine. Reka Kučuk Menderes (Mali Menders) je nanosila mulj i svi pokušaji da se zaliv očisti ostalli su bez uspeha, pa je luka pomerena 4 km dalje u Pamudžak, čime je Efes igubio glavni izvor svog bogatstva. U 6. veku grad je bio gotovo bez uslova za život i gradski centar se pomerio prema bazilici Svetog Jovana. Godine 1090. Efes su osvojili Turci.

Klima
Tipično za mediteransku klimu, u ovoj regiji leta su topla i suva, sa prosečnom temperaturom oko 30°C. Zime su sveže i vlažne i noću se tempreatura može spustiti ispod 10°C.